Onkolozi: U Srbiji se očekuje ekspanzija malignih tumora
Јoš je sumornije što već godinama unazad, kako kaže statistika, rak u Srbiji ubije čitav manji grad - oko 22.000 ljudi, a od kancera oboli oko 33.000 ljudi. Najčešće maligne bolesti su:
Rak dojke - oboli 4.500 žena, a umre 1.600
Rak grlića materice - 1.400 oboli, a umre 450
Rak prostate - oboli 1.250 muškaraca, a umre 850
Rak debelog crijeva - oboli 3.700 ljudi, a umre 3.600
Rak pluća - oboli 6.400 građana, a umre više od 4.000
- Svaki stanovnik, od 10 miliona koliko nas ima sa Kosovom i Metohijom, u prosjeku je primio dozu zračenja od 18.600 bekerela, a dozvoljena količina uranijuma 238 (osiromašenog) po stanovniku u litru vode je 0,4 bekerela! Da bi se rak pojavio, potrebno je da prođe tzv. latentni period, koji je za leukemiju i maligne limfome od pet do 10 godina, a za tzv. solidne tumore, kojih je 95 odsto, a čija se ekspanzija očekuje ove godine, od 10 do 20 godina. Prosjek javljanja za prve je sedam i po godina, dok je za druge 15 godina. Situaciju u Srbiji pratim od 2001. godine do danas. Prema našim istraživanjima, 2006. bio je nagli skok broja oboljelih od leukemije i limfoma za 118 odsto u odnosu na 2005. Taj trend se zadržao do 2010. Što se tiče solidnih tumora, treba očekivati njihov nagli skok za prošlu i ovu godinu. Јoš nije gotova statistika, ali nam je evidentna najveća stopa smrtnosti od raka u Evropi - priča ovaj stručnjak i dodaje da je zdravlje stanovništa ugroženo od momenta kada je bačen osiromašeni uranijum, koji spada u kancerogene materije, i to traje do danas.
- Njegov poluraspad traje 4,5 milijardi godina. Uranijum ima nisku tačku topljenja, sagorijeva na 50 stepeni i prelazi u radiokativnu prašinu. Ona je tokom bombardovanja dospjela u vodu, zemljište, a vazduhom se proširila i van granica Srbije. U biljke je dospjela iz zemlje, a životinje su jele te biljke, dakle uranijum je i u njima. Ljudi piju vodu, jedu biljke i životinje, dakle i u nama je. Iako ukupna radioaktvinost na cijelom Balkanu nije velika, za indukciju raka potrebna je mala doza radioaktivnog materijala. Kada dospije u krvotok, na primjer, disanjem i putem hrane, tada dolazi u kontakt sa ćelijskom opnom i prodire u nju - objašnjava dr Čikarić mehanizam dosadašnjeg dejstva osiromašenog uranijuma.
- Zdrave hrane nema nigde u svijetu, pa ni u Srbiji, koja je opterećena posljedicama bombardovanja osiromašenim uranijumom. To opterećenje će ostati dok je svijeta i vijeka na našim prostorima zbog vremena poluraspada uranijuma od 4,5 milirade godina. Nema rješenja za taj problem - navodi on.
Sakriveni izvještaj UN Senegalca Bakari Kantea, šefa misije programa UN iz 1999, o stravičnim posljedicama bombardovanja Srbije nikada nije objavljen, a dijelovi koji su procurili u javnost zahvaljujući američkom nezavisnom novinaru Robertu Parsonsu, izvještaču iz međunarodnih institucija u Ženevi, šokirali su Evropu i Srbiju.
On je uspio da dobije Kanteov izvještaj od svog izvora u UNEP i 17. juna 1999. objavi njegove dijelove u ženevskom dnevniku Kurijeu. Izvještaj je kategoričan u ocjeni da će naredne generacije, koje žive na bombradovanom tlu, patiti od kancerogenih oboljenja, leukemije, biće povećan broj spontanih pobačaja i deformiteta novorođenčadi.
Doktorica Nevenka Dimitrijević iz Srpskog ljekarskog društva kaže da je priča o posljedicama bombardovanja Јugoslavije apsolutno tabu.
- Mogu samo da se nadovežem na ono što je prof. dr Čikarić naveo i dodam da je zaista povećan broj oboljelih od malignih tumora u Srbiji. Znam da su kolege koji su poslije bombardovanja otišle da pomažu ugroženom stanovništvu poslije nekoliko godina oboljele od raka i umrle. Njihovu smrt niko nije želio da povezuje sa dejstvom osiromašenog uranijuma. Nama nisu dostupni nikakvi podaci o posljedicama bombardovanja po zdravlje stanovništva, ali kao ljekar ne smijem ni da mislim kakve se genetske mutacije nastale u mikroorganizmima i insektima koji napadaju čovjeka. A činjenica je da se javljaju novi virusi i bolesti o kojima ništa ne znamo - navodi ona.