Mozak Alberta Ajnštajna je bio ukraden?!
Bio je dobar u matematici. Djecu koja se loše snalaze u računanju odrasli često tješe tvrdnjom da da je čak i Ajnštajn bio loš u matematici, ali istorijski podaci pokazuju da je, zapravo, bio izuzetan učenik. Imao je najviše ocjene tokom svog školovanja u Minhenu, a izazov je za njega predstavljala samo disciplina koju su profesori od njega zahtijevali.
Niko ne zna šta se desilo sa njegovom ćerkom. Nakon što je Ajnštajn diplomirao, dobio je sinove sa Milevom Marić. Godinu dana prije nego što su stupili u brak, Mileva je rodila devojčicu Lizerl. Albert nikada nije govorio svojoj porodici o njoj, i njegovi biografi godinama su sumnjali da li je ona uopšte postojala, sve dok osamdesetih godina prošlog vjeka istoričari nisu pronašli dokumenta o rođenju Ajnštajnove i Milevine ćerke. Sudbina ove djevojčice i danas je misterija - pojedini istraživači smatraju da je umrla od groznice 1903. godine, dok drugi vjeruju da je usvojena i da je kasnije živjela u Srbiji.
Novac od Nobelove nagrade je dao Milevi Marić. Poslije njihovog propalog braka, Ajnštajn je napustio svoju porodicu, preselio se u Berlin i započeo vezu sa svojom rođakom Elzom. Zvanično su se Mileva i Albert razveli nekoliko godina kasnije. U brakorazvodim dokumentima Ajnštajn je bivšoj suprugi obećao godišnju alimentaciju uz novac koji bi dobio od Novelove nagrade, pošto se tada već znalo da će ga dobiti. Mileva je na to pristala, a Ajnštajn je kasnije dao novac nakon primanja nagrade za svoj rad na fotoelektričnom efektu. Do tada se već oženio Elzom sa kojom je ostao do smrti.
Ef-Bi-Aj ga je godinama špijunirao. Ubrzo nakon dolaska Hitlera na vlast, Ajnštajn se preselio u SAD. Podržavao je ljudska prava i liberalizam, što je navelo Ef-Bi-Aj da ga špijunira čak 22 godine. Agenti su bilježili njegove pozive i otvarali poštu kako bi provjerili da li je sovjetski špijun. Poslije smrti slavnog fizičara, njegov dosije je imao više od 1.800 strana.
Bio je sjajan muzičar. Јoš od pete godine, Ajnštajn je učio da svira violinu. Sklonost ka muzici je vjerovatno naslijedio od majke, koja je svirala klavir.
Zamolili su ga da bude predsjednik Izraela. Iako nije bio religiozan u tradicionalnom smislu, osjećao je veliku povezanost sa svojim jevrejskim porijeklom i često je govorio protiv antisemitizma. Kada je predsjednik države Haim Vajcman preminuo 1952. godine, vlada je ponudila Ajnštajnu da ga imenuje za drugog predsjenika Izraela, ali je on to odbio.
Njegov mozak je ukraden. Umro je 1955. godine od aneurizme. Zahtijevao je da se njegovo tijelo kremira, ali se onda dogodio bizaran incident. Patolog sa Univerziteta Prinston, Tom Harvi, suprotno naučnikovim željama, izvadio je njegov mozak prije kremacije.
